Enstrüman Ağaçları ve Özellikleri 1
Afrika Blackwood (Abanoz) (Dalbergia Melanoxylon)
Genellikle Afrika’nın Kuzey ve Kuzey Doğu bölgelerinde yetişen abanoz ağacı, çiçekli ağaçlar sınıfında yer alır. Mevsimsel olarak yaprak dökme ve çiçek açma döngüsüne giren abanoz ağacı (dalbergia melanoxylon), genellikle orman veya ağaç topluluğu oluşturmaz. Yarı kurak, tropikal iklim ve ılıman iklim gibi birçok ortamlarda yetişmeye elverişlidir. Genellikle rakımın 1.000 metre ve üstünde olduğu alanlarda daha fazla gelişim gösterir. Abanoz ağacı sıcak havayı seven bir karakteristiğe sahiptir. Yıllık sıcaklık ortalamasının 20° ile 35° C olduğu ortamlarda abanoz ağacının daha hızlı büyüdüğü gözlemlenmiştir. Ayrıca ağacın yetişmesi için öze bir toprak yapısı da gerekmez. Abanoz, gerekli iklim ve yükselti sağlandığında kumludan killiye birçok toprak çeşidinde gelişimini sürdürebilir. Ancak abanoz son derece yavaş büyüyen bir ağaçtır. Ağacın sadece 4 metre yüksekliğe ulaşması 7 ile 10 yıl arasında sürer. Ortalama bir abanoz ağacının, hammadde olarak kullanılabilmesine olanak sağlayan 10 – 15 metre yüksekliğe erişmesi 70 ile 80 yıl arasında sürer.
Abanoz ağacının en dikkat çeken özelliği koyu kırmızı ile siyah arasında değişiklik gösteren ve birçok ara tona sahip rengidir. Renginin bu denli dikkat çekici olması, abanozun sıkça tercih edilen bir ahşap hammaddesi olmasını sağlar. Ayrıca Abanoz ağacı, sahip olduğu ses oluşturma özellikleri ile enstrüman yapımında da sıkça tercih edilir. Derin bir bass ve tiz elde edilmesi gereken enstrümanlarda abanoz ağacı rahatlıkla kullanılabilir. Enstrümanlar üzerinde genellikle klavye ve burgu parçaları üzerinde kullanılır. Ayrıca tanbur, lavta, ut, gitar gibi saz çeşitlerinin tabla ve yanlık kısımları da abanozdan imal edilebilir.
Ortalama Uzunluk: 8 – 10 metre
Sertlik: 3670 Ibs/ft
Özgül Ağırlık: 1.08, 1.27 psi.
Afrika Maunu (Acajou) (Khaya Ivorensis)
Afrika maunu, 50 metre yüksekliğine erişebilen ve yaprak dökmemesi ile bilinen özel bir orman ağacıdır. Çok sayıda türü bulunur. Bu türler arasındaki farklılıkların oluşmasında ise maunun yetiştiği bölgenin sıcaklık ve yağış değerlerinin büyük payı vardır. Maunlar, orman oluşturma eğiliminde olan ağaçlardır. Bu ormanların oluşum alanları ise genellikle yağış miktarının bol olduğu bölgeler ile kesişir. Az miktarda yağış alan bölgelerde de maun ağaçlarına rastlanabilir. Ancak bu bölgelerde yetişen maunlar yaprak dökerler ve hammadde kaliteleri nispeten daha düşüktür. Maun, oldukça dar bir yetişme sıcaklığı aralığına sahiptir. 24°C’nin altındaki ve 27°C’nin üstündeki sıcaklıkları sevmemesi, maunun yetiştirilme alanlarının daralmasına neden olur. Ayrıca Maun, hızlıca büyüyebilen bir ağaç olması nedeniyle ekim alanlarında da yetiştirilir. Fil Dişi Sahilleri, Afrika maunu yetiştiriciliğinin yapıldığı alanların başında gelir. Bu bölgedeki ağaçların doğru yetiştirme teknikleri ile yılda 2.5 metre büyüyebildikleri bildirilmiştir.
Afrika maunu oldukça geniş bir kullanım alanına sahiptir. Kırmızıdan kahverengiye seyreden geniş bir renk skalası olması nedeniyle ahşap ve dekorasyon alanında sıkça tercih edilir. Son derece sert bir yapıya sahip olmasına rağmen, diğer ağaç türlerine göre daha hafif olması, maunun ön plana çıkmasını sağlayan özelliklerin başında gelir. Ayrıca Afrika maunu, gitar yapımında da sıkça tercih edilir. Özellikle de gitarın sap, dip ve ön parçalarında kullanılması, eşsiz bir ses elde edilebilmesini sağlar. Enstrüman yapımında sıkça tercih edilmesi, Afrika maununa olan talebi oldukça artırmıştır. Bu nedenle bulunması zor ve mali değeri yüksek bir ağaçtır.
Ezilme direnci: 6460 psi.
Özkütle: 1391 psi.
Birim Ağırlık 0. 40 psi.
Eğilme Direnci: 10735 psi.
Sertlik Derecesi: 830 Ibs/ft.
Akça Ağaç (Acer)
Oldukça geniş bir habitata sahip olan akça ağaç, tropikal iklime sahip olan alanlar dışında hemen hemen bütün kıtalarda yetişen yaygın bir bitki türüdür. Genellikle kışın yapraklarını döken akça ağaç, ülkemizde yapraklarının şekli itibariyle "kelebek ağacı” olarak da bilinir. 150’ye yakın türü vardır. Bu türler arasında en çok bilinenler ise İtalyan akça ağacı, Norveç akça ağacı ve çınar yapraklı akça ağaçtır. Türler arasındaki farklılıkların ana nedenleri ise yükselti, sıcaklık ve ağacın yetiştiği bölgedeki yağış miktarıdır. Akça ağaç, rakımın 2500 metreye kadar olduğu bölgelerde gelişim gösterebilir. Tek başlarına genellikle orman oluşumu göstermezler ancak gürgen ormanlarında büyük akça ağaç kolonilerine rastlanabilir.
Akça ağaç beyaza yakın renklerde olabildiği zaman çoğu zaman sarı tonlarına sahiptir. Akça ağacın rengi, türüne göre oldukça farklı tonlarda olabilir. Bu da ağaca farklı bir karakteristik katarak kullanım alanının gelişmesini sağlar. Yapısı itibariyle sert ağaçlar kategorisine dahil olan akça ağaç, oldukça geniş bir kullanım alanına sahiptir. İlk zamanlar yapı malzemesi olarak kullanılan ağaç, günümüzde ise hediyelik eşya yapımı, dekorasyon gibi birçok alanda tercih edilir.
Akça ağacın sıkça kullanıldığı alanlardan biri de enstrüman yapımıdır. Keman ve gitar yapımında oldukça sık kullanılan akça ağaç, viyola yapımında da tercih edilir. Enstrüman yapımında akça ağacın genellikle birdseye ve quited adı verilen çeşitleri kullanılır. Enstrümanda genellikle kristalize tizler, net midler ve parlak tınılar verebilmeleri sebebi ile tercih edilirler. Ayrıca uzayan bir ses aralığı için de akça ağaç sıkça tercih edilir.
Eğilmeye Karşı Gösterilen Direnç: 10700 psi.
Özkütle: 1450/1000 psi.
Ezilme Direnci: 4235 psi.
Sertlik Oranı: 850 Ibs/ft cu.
Özgül Ağırlık: 0. 44 psi
Ardıç Ağacı (Juniperus)
Selvigiller familyasının bir alt üyesi olan ardıç ağacı, yapısı itibariyle iğne yapraklı ağaçlar sınıfında değerlendirilir. Dünyanın hemen hemen her bölgesinde yetişebilen ardıç ağacı, geniş bir yükselti aralığında yetişebilmesi ile de bilinir. Bulunduğu ortama kolaylıkla adapte olabilen bir ağaç türüdür. 60’a yakın ardıç ağacı türünün oluşmasında da ağacın yetiştiği ortamın coğrafi ve iklimsel özelliklerinin büyük bir önemi vardır. Ayrıca ardıç ağacının kozalak verebilen türleri de bulunur.
Ardıç ağacı oldukça farklı renklerde olabilir. Bu renklerin başında ise sarı, açık mavi ve yeşil gelir. Ağacın renklerinin oluşmasında da yine yükseltinin ve iklim koşullarının büyük bir önemi vardır. Ayrıca ağacın şekli de türler arasında farklılık gösterir. Ancak genel hatlarıyla bakıldığında, genç ardıç ağaçları piramidal bir şekle sahipken, ağacın yaşı arttıkça şekli de düzleşir. Ardıç ağacının uzunluğu da oldukça geniş bir aralığa sahiptir. Genç ardıç ağaçlarının boyu 30 ile 40 santimden başlar ve yetişkin ağaçlarda bu rakam 30 metreye kadar çıkabilir. Ayrıca ağacının genişliğinin de 1 metreye kadar çıkabildiği bilinmektedir.
Ardıç ağacı oldukça geniş bir kullanım alanına sahiptir. Ağacın kozalaklarından elde edilen esansiyel yağlar, tıbbi özelliklere sahiptir. Ayrıca çeşitli renkleri de ağacın dekoratif anlamda kullanılabilmesini sağlar. Ardıç ağacının kullanıldığı diğer bir önemli alan ise enstrüman imalatıdır. Ağacın oldukça yumuşak bir yapıya sahip olması, kolay şekillendirilebilmesine olanak verir. Bu da iyi bir enstrüman hammaddesi olmasını sağlar. Bu nedenle yumuşaklığın ve hafifliğin önemli olduğu enstrümanlarda ardıç ağacı rahatlıkla kullanılabilir. Özellikle de tanbur üzerinde kullanılan ses teknesi ve hareketli eşik yapımında ardıç ağacı tercih edilir.
Ağacın Özgün Ağırlığı: 0,35 – 0,50 gr/cm3
Sertlik Oranı: 1160 Ibs/cu.ft
Armut (Pyrus)
Armut ağacı, genellikle dikenli bir yapıya sahip olan ve dünyanın hemen hemen her bölgesinde yetişebilen dayanıklı bir ağaç türüdür. Ülkemizde de Ege Bölgesi’nden Doğu Anadolu bölgesine kadar birçok bölgede yetişir. Yetişme koşullarına bakıldığında, üzerinde bulunduğu ortama kolayca adapte olabilen bir ağaç olduğu gözlemlenir. -15° C sıcaklığa sahip bölgelerde yetişen armut ağacı türleri vardır. Ayrıca ağacın Afrika bölgesine adapte olmuş, sıcak ve kurak bölgelerde yaşayabilen türleri de mevcuttur. Armut ağaçları, tek bir tür olarak koloni veya orman oluşturma eğilimi göstermezler. Genellikle ormanlık alanlarda veya diğer türdeki ağaç topluluklarının içerisinde bulunurlar. Meyve verebilmesi nedeniyle bahçe yetiştiriciliğinde de sıkça tercih edilen edilirler.
Armut ağacının kütüğü de sahip olduğu özellikler itibariyle sıkça kullanılır. Ağacın tanecikli odun yapısı ve yüksek sertlik derecesi, birçok alanda kullanılabilmesinin önünü açmıştır. Heykelcilikte, mobilya ve dekorasyon alanında ve küçük alet imalatında armut ağacı sıkça tercih edilir. Bükülme direnci oldukça düşük olan armut ağacı, enstrüman yapımında da sıkça tercih edilir.
Ağır ağaçlar sınıfında yer alması, armut ağacının farklı bir ses karakteristiğine sahip olmasını sağlar. Ayrıca zamanla değişen renk skalası da ağaca kimliğini kazandıran diğer bir özelliktir. Mekanik etkilere karşı gösterdiği direncin yüksek olması da enstrüman yapımı için uygun bir materyal olmasını sağlayan diğer bir noktadır. Ses özellikleri incelendiği zaman ise maun ile akça ağacı anımsatan özel bir tınıya sahiptir. Ancak bas geçişleri her iki ağaca göre daha esnektir. Ayrıca sertlik derecesinin yüksek olması ve kırılgan bir yapıya sahip olması nedeniyle ağacın işlenmesi ustalık gerektirir.
Ağacın Özgül Ağırlığı: 0.72 gr/cm3
Ağacın Ortalama Kuru Ağırlığı: 690kg/m³
Sertlik Oranı: 1660 Ibs/cu. ft.
Batı Kanada Sediri (Kanada Çamı) (Thuja Plicata)
Batı Amerika bölgesine özgü olan Kanada çamı, yaprak dökmeyen kozalaklı ağaçlar sınıfında yer alır. Rengi genellikle koyu yeşildir. Daha yüksek bölgelerde yetişen türlerinin rengi ise açık yeşile daha meyillidir. Kanada çamı, yapısı itibariyle büyük ağaçlar arasında yer alır. Ağacın boyu genellikle 4 ile 5 metre arasındadır. Ancak 7 – 8 metreye kadar uzayabilen türleri de mevcuttur. Oldukça dar bir sıcaklık ve yağış aralığına sahiptir. Kanada çamı, oldukça uzun bir ömre sahip olması ile de bilinir.
Kanada çamı genellikle kırmızı ile kahverengi arasında değişen özel bir renge sahiptir. Hem rengi hem de dayanıklı yapısı itibariyle, dış alan kaplamalarında, ahşap ev yapımında ve mobilya alanında sıkça kullanılır. Ayrıca karakteristik desenleri nedeniyle Kanada sediri önemli bir dekorasyon malzemesidir.
Ağacın sıkça kullanıldığı diğer bir önemli alan ise enstrüman imalatıdır. İngilizcedeki adı Western Red Cedar olan Kanada çamı, flamenco gitarlar için ses tahtası yapımında sıklıkla kullanılır. İçerdiği reçine miktarının son derece az olması, diğer birçok ağaç türünde görülen zamanla ses değişimi durumunu engelleyerek sabit bir tını vermesini sağlar. Ağacın verdiği tonlar, genellikle melankolik, gevrek ve karmaşık bir hissiyata sahiptir. Ancak kullanılma şekline göre güçlü tonlar üretebilme kapasitesi de vardır. Kanada çamı ile elde edilebilen ses hemen hemen benzersizdir. Ayrıca ağacın sesi kadar dış görünümü de son derece özeldir. Damarlı, kırmızı – kahverengi yapısı, Gomalak cila ile birleştiği zaman ortaya oldukça şık bir görünüm çıkar. Hatta birçok gitarist, ton yapısının yanında dış görünüm itibariyle de Kanada çamını tercih eder.
Ezilme Direnci: 4770 psi.
Yoğunluk Değeri: 1155/1000 psi.
Sertlik: 350 Ibs/ft
Bolivya Gül Ağacı (Machaerium Scleroxylon)
Yaprak döken ağaçlar sınıfında yer alan Bolivya gül ağacı, vazo şeklinde bir taca sahip olan, yoğun yapılı bir ağaçtır. Literatürde ismi Sao Ferro olarak da bilinir. Genellikle Amerika kıtasında yetişen ağaç, ismini de kıtanın güneyinde yer alan Bolivya’dan alır. Boyu genellikle 15 ile 20 metre arasındadır. Ağacın çapı ise 50 cm ile 90 cm arasında değişir. Yoğun şekilde güneş alan ve hava sıcaklığı ortalamasının 30 – 35°C olduğu bölgeleri sever. Toprak çeşidinde ise pek seçici değildir. Kuru, taşlı, killi ve drene toprak yapısında rahatlıkla büyüyebilir. Kuraklığa karşı da son derece dayanıklıdır. Hızlı büyüyen bir ağaçtır. Tohum olarak ekilmesinden itibaren 2.5 metreye yükselmesi ortalama olarak 2 yıl sürer. Orman oluşturma eğilimine sahiptir. Bolivya ve Brezilya’da Bolivya Gül Ağaçlarının oluşturduğu birçok orman vardır.
Bolivya gül ağacının en önemli özelliklerinden biri de ilk kesildiğinde sarı – beyaz olan renginin zamanla kestane kahvesine doğru bir değişim sergilemesidir. Bu da ağaca olan ilgiyi artırmıştır. Bolivya gül ağacı, mobilya, dekorasyon ve hediyelik eşya yapımında sıkça tercih edilir. Ayrıca son derece sert bir ağaç olması itibariyle, dayanıklı ahşabın kullanılması gereken diğer birçok alanda da tercih edilen bir ağaç türüdür.
Ağacın diğer bir önemli kullanım alanı ise enstrüman imalatıdır. Sert ve yoğun bir yapıya sahip olması, kullanıldığı enstrümana hem sağlamlık hem de farklı bir ton kazandırır. Ses tonu incelendiği zaman abanoz ile Hindistan gülü arasında bir tınıya sahip olduğu görülür. Ancak ürettiği tiz değeri her iki ağacınkinden daha güçlüdür. Ayrıca tınlama uzunluğu da oldukça fazladır.
Sertlik Değeri: 2003 Ibs/cu.ft.
Ağacın Özgül Ağırlığı: 0.85 gr/cm3
Brezilya Cevizi (Lapacho Ipe) (Handroanthus Spp.)
Tropikal bölgelerde daha yaygın olarak yetişen bir ağaç türü olan Brezilya cevizinin diğer bir ismi de Lapacholpe’dir. Yapı olarak bakıldığı zaman çok sert ve çok ağır bir yapıda olduğu gözlemlenmektedir. Birçok türü olmasına rağmen en çok aranan türü Paraguay türüdür.
Dönemsel olarak ilerleme kaydettikçe rengi de değişmektedir. Koyu kahve ve sarı ile karışık olan rengi havanın etkisi ile giderek koyulaşmaktadır. Brezilya gülü ile birlikte anılan bir ağaç türüdür Brezilya cevizi. Temiz ve tiz sesi, dayanıklı ve sert yapısı ile adeta Brezilya gülüne rakip konumdadır.
Müzik aletleri yapımı dışında da kullanım alanları fazlaca mevcut olan bir ağaçtır. Kereste gibi, yer ve zemin kaplama gibi, araç kolları gibi yerlerde kullanılan bir ağaç türüdür. Müzik aletleri bazında da kullanıldığı yerler yine Brezilya Gülünün kullanıldığı yerlere eş değerdir. Tiz çıkan sesleri isteyen müzik aletlerinin ilk kapısını çalacağı ağaç türlerinden birisidir Brezilya cevizi.
Dayanıklı ve sert yapısı ağırlık oluştursa da yine de tercih edilebilirlik açısından önemli bir konumdadır denilebilmektedir. Birçok özelliği aynı yerde toplayan bir ağaç türü olduğu gözlemlenmiştir.
Ağaç Boyu: 30 metre
Ağaç Gövdesi: 0.6 - 1
Ortalama Kuru Ağırlık: 1.100 kg / m 3
Özgül Ağırlık: 91. 1.10.
Janka Sertlik: 15.620 N
Kapma Modülü: 177.0 M P A
Elastik Modülü: 22.07 GPa
Kırma Gücü: 93.8 Mpa
Çekme: Radyal: %5.9
Teğet: %7.2
Volumetrik: %12.4
T / R Oranı: 1.2
Brezilya Gül Ağacı (Dalbergia Nigra)
Brezilya gül ağacı,dönemsel olarak yaprak döken ve Amerika kıtasına özgü olan değerli bir ağaçtır. Boyu genellikle 15 ile 25 metre arasında değişir. Düz ve silindirik bir yapıya sahip olan Brezilya gül ağacının eni ise 40 ile 80 cm arasındadır. Yetişebilmesi için oldukça zengin bir toprak yapısının olması şarttır. Kuraklığa karşı yüksek tolerans gösterebilen bir ağaçtır. Tek başlarına orman veya koloni oluşturmazlar. Genellikle Brezilya yağmur ormanları içerisinde, diğer ağaçlarının etrafında büyümelerini sürdürürler. Brezilya gül ağacı son derece yavaş bir büyüme oranına sahiptir. Bu da ağacın kereste verebilme kapasitesinin az olmasına neden olmuştur.
Brezilya gül ağacı oldukça çarpıcı bir renk aralığına sahiptir. Ağacın rengi, kahverenginden çikolataya, menekşeden siyaha kadar oldukça değişken bir karakteristiğe sahiptir. Brezilya gül ağacı ile elde edilen görüntünün eşsiz olması, ahşap ve dekorasyon alanında çok fazla talep görmesine neden olur. Bu da ağaçtan elde edilen kerestenin son derece değerli olmasını sağlar. Bununla birlikte Brezilya gül ağacı, hediyelik eşya üretiminde ve lüks yat dizaynlarında da aranan bir ağaçtır.
Ağacın kullanıldığı bir diğer önemli alan ise enstrüman imalatıdır. Brezilya gül ağacı, literatürde "gitar ağacı” olarak da bilinir. Gitarda kullanıldığı zaman son derece net bir ses elde edilebilmesini sağlar. Ayrıca ağacın verdiği entonasyon ve balans değerleri de eşsizdir. Ağacın verdiği sıcak ve duygu dolu ses aralığı kendine özgüdür ve diğer ağaç türleri ile elde edilebilmesi çok zordur. Bununla birlikte Brezilya gül ağacının rengi ve görüntüsü de enstrümana farklı bir kimlik kazandırır.
Ağaç Eğilme Direnci: 18185 psi.
Ağaç Ezilmeye Direnci: 7420 psi.
Ağacın Yoğunluğu: 1862/1000 psi.
Özgül Ağırlık: 0.80 psi
Bubinga (Guibourtia Demeusei)
Bubinga ağacı, Afrika kıtasının orta bölümlerinde yetişen değerli bir ağaç türüdür. Afrika gülü olarak da isimlendirilen Bubinga ağacı, 10 ile 20 metre arasında değişen bir uzunluğa sahiptir. Çapı ise genellikle 70 ile 100 cm arasındadır. Sulak ortamları seven Bubinga ağacına Afrika’da yer alan bataklık ormanlarında ve nehir kıyılarında sıkça rastlanır. Toprak çeşidi konusunda ise seçici davranan bir ağaçtır. Genellikle humuslu ve nem oranı yüksek topraklarda daha iyi bir gelişim gösterir. Kuralık direnci düşük olmakla beraber su konusunda fakir olan bölgelerde gelişim göstermez.
Bubinga ağacının hem kerestesi hem de reçinesi son derece değerlidir. Ağacın kerestesi genellikle damarlı yapıya sahip olup mor ile kırmızı arasında değişiklik gösteren özel bir renge sahiptir. Bazı türlerde ise renk, kahverengi ve tonlarına daha yakındır. Sertliği ve sağlamlığı nedeniyle aranan bir mobilya hammaddesidir. Ayrıca kendi özgü renkleri ve benzersiz damarlı yapısı ile ahşap ve dekorasyon alanlarında da sıkça tercih edilir. Ağacın reçinesi ise son derece parlak ve pürüzsüz bir yapıya sahiptir. Bu nedenle Bubinga reçinesi birinci sınıf verniklerde kullanılır. Bu vernikler ise genellikle özel parke ve laminatlarda kaplama malzemesi veya cila olarak kullanılır.
Bubinga ağacının sıkça kullanıldığı bir diğer alan ise enstrüman imalatıdır. Sesi iyi döndürebilen bir yapıda olması nedeniyle sıkça tercih edilir. Tınısı incelendiği zaman maun ile gül ağacı arasında bir ses verdiği gözlenir. Ses yapısı olarak gülden daha zayıf fakat maundan daha dengeli olduğu söylenebilir. Sahip olduğu özeliklerin yanında kırmızı ile mor arasında seyreden karakteristik renkleri sebebiyle de sıkça tercih edilen bir ağaç türüdür.
Ağacın Özgül Ağırlığı: 0.88 gr/cm3
Ağacın Sertlik Değeri: 2628 Ibs/cu. ft.
Ceviz Ağacı (Juglans Reiga)
Yaprak döken ağaçlar sınıfında yer alan ceviz ağacı, Himalayalardan Balkanlara oldukça geniş bir bölgede yetişebilme özelliğine sahiptir.Ağacın uzunluğu 20 ile 30 metre arasında değişir. Tek başına orman oluşturabilme özelliğine sahip değildir. Ceviz meyvesini verebilmesinden ötürü bahçe yetiştiriciliği için sıkça tercih edilir. Ayrıca dünyanın birçok yerinde yabani ceviz ağacı kolonileri de görülebilir. Ceviz ağacı sulak ortamlarda yetişen bir ağaç türüdür. Özellikle de köklerinin kısa olduğu erken dönemlerde bolca suya ihtiyaç duyar. Toprak konusunda ise seçici değildir. Birçok toprak çeşidine kolaylıkla adapte olabilir.
Ceviz ağacı oldukça geniş bir kullanım alanına sahiptir. Koyu yeşil ile kahverengi arasında değişen renk tonu ve alevli desenleri ile son derece şık bir görünüme sahiptir. Bu nedenle ceviz ağacından imal edilmiş mobilyalar oldukça fazla rağbet görür. Ayrıca ceviz ağacı iç mimarlık alanında da süsleme malzemesi olarak sıkça kullanılır. Sert yapısı nedeniyle torna işlemine uygun bir yapısı vardır. Bu da ağacın model ve süs eşyası olarak kullanılabilmesinin önünü açmıştır. Tüm bunlara ek olarak ceviz ağacının meyvesinin ve yaprağının da oldukça geniş bir kullanım alanı vardır.
Ceviz ağacının sıkça kullanıldığı diğer bir alan ise enstrüman imalatıdır. Hem şık görüntüsü hem de verebildiği ses özellikleri itibariyle ceviz, tüm enstrüman ustalarının tercih ettiği bir ağaç türüdür. Ceviz ağacı ile elde edilen ses, sıcak ve melankolik olarak sınıflandırılabilir. Ayrıca parlak ve derin sesler verebilmesi ile de sıkça tercih edilir. Ceviz ağacının sıkça tercih edildiği enstrümanların başında ise gitar, ud ve lavta gelir.
Ağacın Özgül Ağırlığı: 0.66 gr/cm3
Ağacın Sertlik Oranı: 1130 Ibs/cu. ft.
Ezilmeye Direnci: 4235 psi.
Cocobolo (Dalbergia Retusa)
Cocobolo, yaprak döken ağaçlar sınıfına dahil olan ve genellikle Amerika kıtasının orta kesimlerinde, El Salvador, Honduras, Costa Rica, Panama, Guatemala gibi ülkelerde yetişen özel bir türdür. Yetişkin Cocobolo ağaçlarının boyu yaklaşık olarak 20 metre, eni ise 40 cm kadardır. Ancak bu rakamlar ağacın türleri arasında ciddi farlılıklar gösterebilir. Yetişmek için sulak alanlara ihtiyaç duyar. İklim olarak ise tropikal özelliklerin hakim olduğu bölgeler, Cocobolo için son derece uygundur. Koloni veya orman oluşturma eğilimi yoktur. Ağaca genellikle yol kenarlarında ve tarım arazilerinin yakınlarında rastlanır. 2009 yılı itibariyle koruma altına alınan türler arasında dahil olmuştur.
Cocobolo, dış görünüş itibariyle son derece sıradan bir ağaçmış gibi dursa da koyu kırmızı rengi ve sertlik derecesiyle oldukça değerli bir keresteye sahiptir. Cocobolo’dan imal edilen keresteler eski zamanlarda bıçak ve kılıç sapı yapımında sıkça tercih edilmiştir. Ayrıca son derece sert ve sağlam olması, ağacın mobilya ve yapı hammaddesi olarak kullanılmasına da neden olmuştur.
Cocobolo’nun en önemli kullanım alanlarından biri de enstrüman imalatıdır. Parlak tizler ve derin baslar üretebilmesi nedeniyle sıkça tercih edilir. Ayrıca Cocobolo’dan imal edilen enstrümanın sesi sabittir ve zamanla değişiklik göstermez. Brezilya gül ağacı ile yakın sesler üretebilmesi ile bilinir. Bu nedenle her iki ağaç da birbirinin güçlü bir alternatifidir. Ses özelliklerine ek olarak ağacın görüntüsü de eşsizdir. Koyu kırmızı rengi ile kullanıldığı enstrümana bambaşka bir görünüm kazandırır. İçerdiği özel yağlar nedeni ile parlak bir görüntüye sahiptir ve sıkça cilalanması gerekmez.
Ağacın Özgül Ağırlığı: 1 gr/cm3
Ağacın Sertlik Oranı: 1136 Ibs/cu. ft.
Yoğunluk: 1050/1000 psi.
Ağacın Eğilme Direnci: 10067 psi.
Çınar (Platanus Orientalis)
Çınargiller familyasından olan Platanus Orientalis, dönemsel olarak yaprak döken, kalın gövdeli bir ağaç türüdür. Oldukça geniş bir yayılım alanına sahiptir. Avrupa ülkeleri ile birlikte, Türkiye ve İran’da birçok türü yetişir. İklim ve toprak yapısı konusunda seçici değildir. Kuraklık direnci yüksek bir ağaçtır ve hemen hemen bütün toprak türlerine adapte olabilen bir yapısı vardır. Ağacın sahip olduğu krem rengi kabuğu ve top şeklindeki meyvesi tanınmasını son derece kolay bir hale getirir. Ortalama bir çınar ağacı, 40 ile 50 metre arasında değişen uzunluğa sahip olabilir. Ayrıca ağacın ömrü de son derece uzundur. 1000 yılı aşkın bir süredir yaşamını devam ettiren çınar ağacı örnekleri ülkemizde de görülebilir.
Çınar ağacı oldukça geniş bir kullanım alanına sahiptir. Düşük maliyetli bir kütük yapısına sahip olduğu için mobilya üretiminde sıkça kullanılır. Bununla birlikte, dayanıklılığı itibariyle ahşap ve parke yapımında tercih edilir. Ayrıca köklerinden yeşil renkli boya ve mürekkep de elde edilebilir. Çınar ağacı, hızlı büyüyen ve fazla bakım istemeyen bir ağaç olduğu için park ve bahçelerin dizaynında da ön plana çıkar.
Çınar ağacının bir diğer kullanım alanı ise enstrüman imalatıdır. Kanun üzerinde yer alan ses tablası genellikle çınar ağacından üretilir. Ayrıca diğer birçok enstrümanın tabla kısmında da çınar ağacına yer verilebilir. Çınar ağacı son derece parlak sesler üretebilen bir yapıya sahiptir. Tınlama uzunluğu da gayet idealdir. Desibel değeri ile de diğer tüm ağaç türlerinin önüne geçer. Ayrıca çınar ağacının görünümü de enstrümana ayrı bir kimlik kazandırır. Kırmızı ile kahverengi arasında değişen renk skalası gayet şık bir görünüm sunar.
Sertlik Oranı: 1500 Ibs/cu.ft
Ağacın Özgül Ağırlığı: 0.70 gr/cm3
Defne (Laurel Calıfornıa) (Lauraceae)
Güney Amerika ve Akdeniz bölgesinde yoğun olarak bulunan Defne ağacı, hafif yapılı bir ağaç çeşididir. Diğer bir ismiyle Laurel California, kolay işlenebilmesiyle de bilinmektedir. California defnesinin görsellik bakımından fazlaca önemli bir yer teşkil ettiği bir gerçektir. Göze hitap eden yapıda bir ağaçtır. Bu bağlamda da bu ağaçtan yapılmış olan birçok şey göze de güzel gelecektir. Bu yapılacak şeylerden bir tanesi de müzik aletleridir.
Defne ağacından birçok güzel müzik aleti yapılmaktadır. Çok meşhur olan Brezilya gülü ile yarışacak bir ölçüdedir. Ses yapısı bazından bakıldığı zaman Brezilya Gülü ile aynı özellikleri taşır. Brezilya gülü daha pahalı bir ağaç türüdür. Defne ağacı ise ona göre daha ucuzdur ancak kalite bazında pek de bir farklılıkları bulunmamaktadır.
Ses olarak açık bir sesi vardır, güzel bir bas sesine sahiptir, tizlerin de parlak olması önde gelen özellikleridir Defne ağacının. Sound bazında da harika bir yerde olan Defne ağacı, Ladin ve Sedire kıyasla muhteşem bir performans göstermektedir.
Genelde flemenko gitarlar için uygun bir ağaç türüdür Defne ağacı. Her anlamda zenginlikle dolu da bir ağaçtır denilebilmektedir.
Ağaç Boyu: 20 - 25 metre
Ağaç Gövdesi: 0.6 – 1.2
Ortalama Kuru Ağırlık: 740 kg / m 3
Özgül Ağırlık: 56. 74.
Janka Sertlik: 5.980 N
Kapma Modülü: 98.8 M P A
Elastik Modülü: 12.37 GPa
Kırma Gücü: 48.1 Mpa
Çekme: Radyal: %4.0
Teğet: %9.9
Volumetrik: %19.0
T / R Oranı: 2.5
Dişbudak (Fraxinus Excelsior)
Zeytingiller familyasının bir alt üyesi olan dişbudak ağacı, yaprak döken ağaçlar sınıfında yer alır. Bazı dişbudak türleri ise yılın her dönemi yeşil kalabilme özelliğine sahiptir.Oldukça geniş bir alana dağılım gösterir. Avrupa ve Amerika kıtalarının kuzey bölgelerinde, Rusya’da, Yunanistan ve Türkiye’de yetişen 65 farklı dişbudak ağacı türü bulunur. Tek başına orman oluşumu göstermez ancak çok sayıda dişbudak ağacının oluşturduğu büyük kolonilere sıkça rastlanır. Yetişkin bir dişbudak ağacının boyu 30 ile 40 metre arasında olabilir. Ağacın çapı ise 1 ile 1.5 metre arasında değişir. Su ihtiyacı fazla olan bir ağaç türüdür. Kuraklığa karşı direnci düşüktür. Ayrıca toprak konusunda da seçici davranır. En iyi gelişimi derin ve iyi drene edilmiş, yumuşak toprakta gösterir.
Hızlı büyümesi ve bakıma ihtiyaç duymaması, dişbudak ağacının birçok alanda kullanılmasının önünü açmıştır. Parlak ve açık renkli olması itibariyle dişbudak ağacı mobilya ve ahşap doğrama alanlarında sıkça kullanılır. Ayrıca ağacın daha koyu renkli olan türleri genellikle süs eşyası yapımında tercih edilir. Dişbudak ağacının kabuğu ve yapraklarının tıp alanında kullanıldığı da bilinir.
Dişbudak ağacı birtakım özellikleri nedeniyle enstrüman yapımında da sıkça tercih edilir. Ağacın sertlik derecesi, verebildiği ses ve dış görünüm özellikleri, enstrüman yapımı için oldukça uygundur. En sık kullanıldığı enstrüman ise elektrogitardır. Parlak bir ses tonu vardır. Sustain kalitesinin yüksek olması, ağacın kendine özgü bir tona sahip olmasını sağlar. Ayrıca dişbudak ağacının sertlik derecesi, ağacın sabit bir ton aralığına sahip olmasını sağlar. Dişbudak ağacı ile elde edilen ses, uzun yıllar sonra bile değişiklik göstermez.
Ağacın Özgül Ağırlığı: 0.61 gr/cm3
Ağacın Sertlik Değeri: 1320 Ibs/cu. ft.
Dut (Morus)
Dut ağacı, yaprak döken ağaçlar arasında yer alıp, dutgiller familyasına aittir. Anavatanı Çin olmakla birlikte oldukça geniş bir habitata sahiptir. Ülkemizde de hem meyvesi hem de ipek böceği yetiştiriciliği için bol miktarda bulunur. Dut ağacının boyu genellikle 10 – 15 metre arasındadır. Ancak boyu en fazla 2 metreye kadar çıkabilen türleri de vardır. Ağacın genişliği ise türüne göre 20 ile 50 cm arasında değişir. Sıcak iklimi seven bir yapısı vardır. Özellikle güneş miktarının fazla olduğu, sıcak bölgelerde kolayca büyür. Toprak konusunda seçici bir ağaçtır. Kumlu ve killi toprakta çok daha hızlı bir gelişim sergiler. Tek başına orman veya koloni oluşturma eğilimi gösteren bir tür değildir. Genellikle bahçelerde ve parklarda, meyve verebilmesi sebebiyle yetiştirilen bir ağaç türüdür.
Dut ağacının geniş bir kullanım alanı vardır. Özellikle meyvesi doğrudan tüketilebildiği gibi, bazı besin maddeleri için de ara ürün olarak kullanılabilir. Ayrıca dut ağacının yaprağı, ipek böceği yetiştiriciliği için hayati önem taşır. Bu nedenle ipek üretiminin fazla olduğu bölgelerde çok büyük dut ağacı kolonilerine rastlamak olasıdır.
Sert ağaçlar sınıfına girmesi itibariyle dut ağacı, enstrüman imalatında da sıkça tercih edilen bir ağaç çeşididir. Ağacın sert olması, işlenmesini kolaylaştırırken öte yandan üretilen enstrümanın sabit bir tınıya sahip olmasını sağlar. Enstrümanlarda oyma ve dilim olmak üzere iki farklı şekilde kullanımı vardır. Keman ve kemençede oyma, bağlama, ud, gitar ve tanbur gibi saz çeşitlerinde ise dilim olarak kullanılabilir. Ayrıca dut ağacı, kahverengiden sarıya oldukça geniş bir renk aralığı sunabilmesi ile de enstrümana farklı bir görün kazandırır.
Ağacın Özgül Ağırlığı: 0.59 gr/cm3
Ağacın Sertlik Değeri: 1680 Ibs/cu. ft.
Erik (Prunus Domestica)
Gülgiller familyasına ait olan erik ağacı, dönemsel olarak yaprak döken ve meyve veren ağaçlar arasında yer alır. Çalı formunda olan erik ağacı türleri de vardır. Ana vatanı Asya bölgesidir. Ancak ılıman iklime sahip her bölgede yetişebilmesi nedeniyle oldukça geniş bir yayılım alanına sahiptir. Avrupa’nın güney taraflarında, Asya bölgesinde onlarca türü bulunur. Erik ağacına ülkemizin de hemen hemen her bölgesinde rastlanabilir. Orman veya koloni oluşturmaya meyilli bir tür değildir. Yabani olanları genellikle dağlık alanlarda tek tek yetişir. Sevilen bir meyveye sahip olması nedeniyle bahçe yetiştiriciliği için de sıkça tercih edilen bir ağaç türüdür.
Erik ağacının birçok farklı kullanım alanı bulunur. Erik ağacının meyvesi sıkça tüketilen bir üründür ve mali değeri yüksektir. Ayrıca erik çekirdeğinin ve yaprağının tıbbi olarak kullanımı da mevcuttur. Sert yapılı bir kerestesi olması sebebiyle de mobilya ve ahşap oymacılığı alanında sıkça tercih edilir. Ayrıca erik ağacının kendine özgü kahverengi ile mor arasında değişiklik gösteren özel bir renk aralığı vardır. Bu renkler ile dekorasyon çalışmalarında da sıkça tercih edilir.
Erik ağacının diğer bir önemli kullanım alanı ise enstrüman yapımıdır. Oldukça sert ve yoğun bir kereste yapısına sahip olan erik ağacı, net ve kaliteli bir ses verebilmesi nedeniyle ahşaptan imal edilen üflemeli enstrümanların yapımında aranan bir ağaçtır. Ayrıca Karadeniz kemençesinin yapımında erik ağacı kullanılması da geleneksel bir hal almıştır. Bununla birlikte diğer birçok enstrümanın tabla yapımında erik ağacı kullanılabilir. Ancak sertlik oranı ve elyaflı bir yapı sunması nedeniyle işlemesi zor bir ağaçtır.
Ağacın Özgül Ağırlık: 0.85 gr/cm3
Ağacın Sertlik Oranı: 1550 Ibs/cu.ft.
Ortalama Ağırlık: 795 kg/m³
Gabon Abanozu (Diospyrus crassiflora)
Afrika’nın birçok bölgesinde yetişebilme özelliğine sahip olan Gabon abanozu, yaprak dökmeyen bir ağaç olup abanozgiller sınıfında incelenir. Afrika’nın özellikle de batı bölgelerinde yer alan yağmur ormanları, Gabon abanozunun yetiştiği bölgelerin başında gelir. Tek bir tür olarak orman veya koloni oluşturma eğilimleri yoktur. Son derece yavaş büyüyen bir ağaç türüdür. Bazı bölgelerde Gabon abanozunun gövde büyüme oranı yılda 3 4 mm’ye kadar düşebilir. Silindirik bir şekle sahip olan Gabon abanozunun boyu yaklaşık 25 metre, eni ise 120 cm’dir. Diğer birçok ağaca göre kısa sayılabilecek bir ömre sahip olan Gabon abanozu, yaklaşık 50 yıl yaşar. Dünya Doğa ve Doğal Kaynakları Koruma Birliği tarafından koruma altına alınmıştır.
Gabon abanozu, sahip olduğu birtakım özellikler nedeniyle oldukça rağbet gören bir ağaçtır. Siyaha yakın rengi ve son derece sert yapısı ile mobilya, ahşap ve dekorasyon alanlarında sıkça tercih edilir. Gabon abanozunun damar yapısı ve renk aralığı, kullanılacağı alanı belirleyen en önemli unsurdur. Ağacın kırmızı – siyah rengine sahip türleri, süs eşyası ve ahşap oymacılığı alanlarında kullanılır. Ayrıca ağacın tozunun birtakım tıbbi özelliklere sahip olduğu bilinmektedir.
Gabon abanozu aynı zamanda enstrüman imalatında da sıkça tercih edilen bir ağaçtır. Klavyeye sahip bütün enstrümanlarda kullanılabilir. Ağacın sert bir yapıya sahip olması, oldukça uzun bir ses aralığının elde edilebilmesini sağlar. Ses iletkenliği yüksek olan bir ağaçtır. Ürettiği sesler ise sıcak ve derin olarak sınıflandırılabilir. Tüm bu ses özelliklerinin yanında Gabon abanozu dış görünüşü itibariyle de oldukça beğenilir. Spesifik renkleri ve desenleri, kullanıldığı enstrümana çok şık bir görünüm kazandırır.
Ağacın Özgül Ağırlığı: 1.03 gr/cm3
Ağacın Sertlik Değeri: 3220 Ibs/cu.ft